ಧಾರವಾಡ-ಕಿತ್ತೂರು-ಧಾರವಾಡ ಸೈಕಲ್ ಸವಾರಿ

ಈ ಲೇಖನವು ಮೂಲತಃ ಆಂಗ್ಲ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಲೈಫ್ ಅಟ್ ಧಾರವಾಡ ಬ್ಲಾಗ್ನಲ್ಲಿ- Dharwad-Kittur-Dharwad bicycle ride -ಪ್ರಕಟವಾಗಿತ್ತು. ಈಗ ನಾನು ಅದನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಮರುಪ್ರಕಟಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. ನಾನು ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಬರೆಯುವ ಅಭ್ಯಾಸವಿಲ್ಲದ ಕಾರಣ, ಅನುವಾದಿಸಲು ಗೂಗಲ್ ಮತ್ತು ಪುಷ್ಪಾಳ ಸಹಾಯವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ.

ಮಾರ್ಚ್ 2021ರಿಂದ ಸೈಕಲ್ ತುಳಿಯುವುದು ಶುರುವಾದಾಗಿಂದಲೂ ಇದೊಂದು ಪ್ರಮುಖ ಹವ್ಯಾಸವಾಗಿಬಿಟ್ಟಿದೆ. ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ನಾವು 10+ ಕಿಮೀ ಸವಾರಿ ಮಾಡಿದ್ದೇವೆ ಅದು ಕ್ರಮೇಣ 20+ ಮತ್ತು 30+ ಕ್ಕೆ ವಿಸ್ತರಿಸಿತು. ಕೆಲವು ಬಾರಿ ನಾವು 40 ಮತ್ತು 50 ಕಿಮೀ ಸವಾರಿಗಳನ್ನೂ ಮಾಡಿದ್ದೇವೆ. ಈ ಸವಾರಿಗಳಲ್ಲಿನ ಇನ್ನೊಂದು ವಿಷಯವೆಂದರೆ ನಾವು ಎಷ್ಟು ತಡೆರಹಿತವಾಗಿ ಸವಾರಿ ಮಾಡಿದ್ದೇವೆ ಎಂಬುದು. 20+ ಕಿಮೀ ತಡೆರಹಿತ ಸವಾರಿಗಳನ್ನು ಸಾಧಿಸಲು ನಮಗೆ ಹಲವಾರು ತಿಂಗಳುಗಳು ಬೇಕಾಯಿತು. ನನ್ನ ಪ್ರಕಾರ 27 ಕಿಮೀ ನಾವು ತಡೆರಹಿತ ಸವಾರಿ ಮಾಡಿದ್ದೇವೆ. ಆದರೆ, ಡಿಸೆಂಬರ್ 31 ರಂದು ನಾನು ಏಕಾಂಗಿಯಾಗಿ ಹೋಗಿದ್ದೆ, ನಿಲ್ಲಿಸದೆ 55 ಕಿ.ಮೀ. ಕ್ಯಾಲೆಂಡರ್ ವರ್ಷವನ್ನು ಕೊನೆಗೊಳಿಸಲು ಇದು ಉತ್ತಮ ಮಾರ್ಗವೆಂದು ನಾನು ಭಾವಿಸಿದೆ.

ಹವ್ಯಾಸವನ್ನು ಕ್ರಿಯಾಶೀಲವಾಗಿಡಲು ಪ್ರೇರೇಪಿಸುವ ನಮ್ಮದೇ ಆದ ಪುಟ್ಟ ದಾಖಲೆಗಳನ್ನು ರಚಿಸುವಾಗ, ನಾವು ಕಿತ್ತೂರಿಗೆ ಸವಾರಿ ಮಾಡ ಬೇಕೆಂದು ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಎರಡು ಬೈಸಿಕಲ್‌ಗಳಿಗೆ ಸರಿಯಾದ ಹೆಡ್‌ಲೈಟ್‌ಗಳು ಮತ್ತು ಟೈಲ್ ಲ್ಯಾಂಪ್‌ಗಳಿಲ್ಲದಿರುವುದು ಸವಾರಿಯನ್ನು ಮುಂದೂಡಲು ಪ್ರಮುಖ ಕಾರಣ. ಸುರಕ್ಷಿತ ಸವಾರಿಗಾಗಿ ಸರಿಯಾದ ದೀಪಗಳ ಅಗತ್ಯ, ಮತ್ತು ಕೆಲವು ಆಯ್ಕೆಗಳಿಂದ ನಾನು ದೀಪಗಳನ್ನು  ಖರೀದಿ ಮಾಡಲು ಆಗಲಿಲ್ಲಾ. ಹತ್ತಿರದ ಸವಾರಿಗಳಿಗಾಗಿ ಒಂದು ಪ್ರಕಾಶಮಾನವಾದ ಪುನರ್ಭರ್ತಿ ಮಾಡಬಹುದಾದ ದೀಪವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದೇವೆ,  ಆದರೆ ಆ ದೀಪ  ಬೈಸಿಕಲ್‌ಗಳಿಗಾಗಿ ಮಾಡಲಾಗಿಲ್ಲಾ, ಅದನ್ನು ಬೈಸಿಕಲ್‌ಗೆ ಜೋಡಿಸುವುದು ಸುಲಭದ ಕೆಲಸವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ತಾತ್ಕಾಲಿಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಾಗಿ ಅದನ್ನು ರಬ್ಬರ್-ಬ್ಯಾಂಡ್‌ಗಳೊಂದಿಗೆ ಜೋಡಿಸಿದ್ದೆನು. ಬೈಸಿಕಲ್ ತೆಗ್ಗು ದಿಣ್ಣೆ ಇಳಿದು ಹತ್ತಿದರೆ ದೀಪದ ಬೆಳಕು ದಿಕ್ಕುಗೆಡುತ್ತಿತ್ತು.

ಫೆಬ್ರವರಿ 19, 2022
ಅಂದು ಸಂಜೆ ಊಟ  ಮಾಡುವಾಗ ಕಿತ್ತೂರಿಗೆ  ಹೋಗಿಬರುವ ಮೌನ ನಿರ್ಧಾರ ಮಾಡಿದೆ. ಹೆಡ್‌ಲ್ಯಾಂಪ್ ಮತ್ತು ಟೈಲ್ ಲ್ಯಾಂಪ್, ಟೈರ್ ಇನ್‌ಫ್ಲೇಟರ್, ಪಂಕ್ಚರ್ ರಿಪೇರಿ ಕಿಟ್, ಬಿಸ್ಕೆಟ್‌ಗಳನ್ನು ಬ್ಯಾಗ್‌ನಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟೆ. ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಮೂರು ಗಂಟೆಗೆ ಅಲಾರಾಂ ಇಟ್ಟು ಬೇಗ ಮಲಗಲು ಹೋದೆ.

ಫೆಬ್ರವರಿ 20, 2022
ಅಲಾರಾಂ ಹೊಡೆದ ಕೂಡಲೇ ಎಚ್ಚರವಾಯಿತು. ಬೇಗನೆ ಫ್ರೆಶ್ ಆಗಿ, ಬಟ್ಟೆ ಧರಿಸಿ, ನೀರಿನ ಬಾಟಲಿಯನ್ನು ತುಂಬಿಸಿ, ನನ್ನ ಚೀಲವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು, ನಾನು ಸ್ವಲ್ಪ ತಡವಾಗಿ ಹಿಂತಿರುಗಬಹುದು ಎಂದು ಪುಷ್ಪಾಗೆ ಹೇಳಿದನು. ಹೊರಡುವ ಮೊದಲು ನಾನು ನನ್ನ ಕಠಾರಿ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದೆ, ಅದು ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ಅನೇಕ ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಯಾಣಿಸಿದೆ, ಈ ಸವಾರಿಗೆ ಅದೂ ಬರಲಿ. 3-45 ಕ್ಕೆ ನಾನು ಗೇಟ್‌ನ ಹೊರಗೆ ಇದ್ದೆ, ನನ್ನ ಫೋನ್‌ನಲ್ಲಿ ಜಿಯೋಪೊಕ್ಸಾ ಸೈಕ್ಲಿಂಗ್ ಅಪ್ಲಿಕೇಶನ್‌ನಲ್ಲಿ ಟ್ರಾಕಿಂಗ್ ಆರಂಭಿಸಿದೆ ಮತ್ತು ಸವಾರಿಯನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದೆ.

ಎಂದಿನಂತೆ ಸುತ್ತಿ ಬಳಸಿ ಹೋಗುವ ಬದಲಾಗಿ ನೇರವಾಗಿ ಬೆಳಗಾವಿ ರಸ್ತೆಯ ಕಡೆಗೆ ಹೊರಟೆ. ತಂಪಾಗಿದ್ದರೂ ನಾನು 5 ಕಿಮೀ ಕ್ರಮಿಸುವ ಮೊದಲೇ ಸ್ವಲ್ಪ ಬೆವರುತ್ತಿದ್ದೆ. ಕೃಷಿ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾನಿಲಯದ ಬಳಿ ಗಾಳಿಯು ತಂಪಾಗಿತ್ತು. ಬೈಪಾಸ್ ಟೋಲ್ ಗೇಟ್ ಬಳಿ ಒಬ್ಬ ಟ್ರಕ್ ಡ್ರೈವರ್ ನನ್ನತ್ತ ಕೈ ಮಾಡಿದನು, ಅವನು ಬೇಲೂರು ಇಂಡಸ್ಟ್ರಿಯಲ್ ಏರಿಯಾಗೆ ಹೇಗೆ ಹೋಗಬೇಕೆಂದು ಕೇಳಿದನು.  ಈ ಹೆದ್ದಾರಿ ಇಂಡಸ್ಟ್ರಿಯಲ್ ಏರಿಯಾಗೆ ಹೋಗುತ್ತದೆ ಎಂದು  ಹೇಳಿದೆ. ಅವನು ಧನ್ಯವಾದ ಹೇಳಿದನು. ಆಗ ನನಗೆ ಮದ್ಯದ ವಾಸನೆ ಬಂದಿತು. ಹುಷಾರಾಗಿ ಓಡಿಸಿ ಎಂದು ಹೇಳಿದೆ. ಹೂ ಅಣ್ಣಾ ಅಂದಾ. ನೈಸ್ ಫೆಲೋ ಅವನು. ನಾನು ನನ್ನ ಸವಾರಿಯನ್ನು ಮುಂದುವರೆಸಿದೆ, ಕೆಲವು ನಿಮಿಷಗಳ ನಂತರ, ಅದೇ ಟ್ರಕ್ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಹಾದುಹೋಯಿತು, ಡ್ರೈವರ್ ಒಂದು ಬಾರಿ ಹಾರ್ನ್ ಮಾಡಿದಾ, ನಾನು ಕೈ ಸನ್ನೆ ಮಾಡಿದೆ ..ನೀವು ಸರಿಯಾದ ದಿಕ್ಕಿನಲ್ಲಿ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದೀರಿ. ಬಸ್ಸುಗಳು, ಟ್ರಕ್‌ಗಳು ಮತ್ತು ಕಾರುಗಳ ಮಿಶ್ರಣದ ಸಂಚಾರ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿತ್ತು. ನಾನು ರಂಬಲ್ ಸ್ಟ್ರಿಪ್‌ಗಳ ಮೇಲೆ ಓಡಿದಾಗಲೂ ಹೆಡ್‌ಲ್ಯಾಂಪ್ ಭದ್ರವಾಗಿ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡಿತ್ತು.

ಕೋಟೂರು ಕ್ರಾಸ್ ಮತ್ತು ವೆಂಕ್ಟಪುರ ನಡುವಿನ ಸರ್ವೀಸ್ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಕೆಳಸೇತುವೆವರೆಗಿನ ರಸ್ತೆ ನನಗೆ ಪರಿಚಿತವಾಗಿತ್ತು. ಪುಷ್ಪಾ ಮತ್ತು ನಾನು ಒಮ್ಮೆ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗಿದ್ದೆವು, ಅದು 50 ಕಿಮೀ ಸವಾರಿ. ಕೆಳಸೇತುವೆಯಿಂದ ಮುಂದೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದಿರುವ ರಸ್ತೆ. ಈ ಹಂತದಿಂದ ಗುಡ್ಡ ಕೊರೆದು ರಸ್ತೆ ಮಾಡಿದ್ದರಿಂದ ತುಂಬಾ ಏರು ಹಾಗೂ ಇಳಿಜಾರನ್ನು ಎದುರಿಸಬೇಕಾಯಿತು. ಹವಾಮಾನವು ಹೆಚ್ಚು ತಂಪಾಗಿತ್ತು. ಅಡ್ಡಾದಿಡ್ಡಿಯಾಗಿ ಅಂದರೆ ರಸ್ತೆಯ ಅಂಚು ಮತ್ತು ಬದಿಯ ಮಾರ್ಕರ್ ನಡುವೆ ಇರುವ ಜಲ್ಲಿಕಲ್ಲುಗಳು ಮಾತ್ರ ತುಂಬಾ ತೊಂದರೆ ಕೊಟ್ಟವು. ಬೆಳಿಗ್ಗೆ 6 ಗಂಟೆಗೆ ಕಿತ್ತೂರು ತಲುಪುವುದು ನನ್ನ ಗುರಿಯಾಗಿತ್ತು. ನಾನು ತಡೆರಹಿತ ಸವಾರಿ ಮಾಡಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದೆ, ಒಂದೇ ವೇಗವನ್ನು ತಲೆಯಲ್ಲಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ಆಯಾಸ ಕಡಿಮೆ ಆಗುವಂತೆ ನನ್ನ ಸವಾರಿ ಮುಂದುವರೆಯಿತು.

ಬೋಗೂರ್ ಕ್ರಾಸ್ ನಂತರ, ಮತ್ತೆ ಗುಡ್ಡದ ಏರಿಳಿತಗಳನ್ನು ಎದುರಿಸುವ ಸಮಯ ಬಂತು. ಈ ಏರಿಳಿತಗಳು ಬೆರೆದವುಗಳಿಗಿಂತ ಕಡಿದಾಗಿದ್ದವು. ನನ್ನ ಸೈಕಲ್ ಗೆ ಹಾಕಿದ್ದ ಹೆಡ್ಲಾಂಪ್ ನಂಗೆ ಮುಂದೆ ಬರುವ ಸವಾಲಿನ ಸೂಚನೆ ಕೊಡುತ್ತ ಸೈಕಲ್ ಹ್ಯಾಂಡಲ್ ಮೇಲೆ ಚಳಿಗೆ ನಡಗುತ್ತ ಕುಳಿತಿತ್ತು. ಈ ಎಲ್ಲ ಸವಾಲುಗಳ, ಏರಿಳಿತಗಳ, ಮನಸಿನ ದ್ವಂದ್ವಗಳ ಜೊತೆಗೆ ಕೊನೆಗೂ ಕಿತ್ತೂರಿನ ತಿರುವು ಬಂದೆ ಬಿಟ್ಟಿತು ಮತ್ತು ಮುಂದಿನ ನಿಮಿಷಗಳಲ್ಲಿ ನಾನು ರಾಂಪ್ ಇಳಿದು ಬಲಕ್ಕೆ ತಿರುಗಿ ರಾಣಿ ಚೆನ್ನಮ್ಮನ ಪ್ರತಿಮೆಯ ಮುಂದೆ ನಿಂತಿದ್ದೆ. ಬೆಳಗ್ಗೆ 5-45 ಆಗಿತ್ತು.

ಮತ್ತೊಂದು ದಾಖಲೆ ಸೃಷ್ಟಿಸಿದ ಸಂತೋಷದಲ್ಲಿ ಹಾಗೂ ನೆನಪಿಗಾಗಿ ಸೈಕಲ್ ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಒಂದು ಫೋಟೋ ತೆಗೆದುಕೊಂಡೆ. ನಂತರ ಕೋಟೆಯ ಗೇಟ್ ಕಡೆ ನನ್ನ ಸವಾರಿ ಹೊಂಟಿತು, ಮತ್ತೆರಡು ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು  ಮತ್ತು ಎರಡು ಗುಟುಕು ನೀರು ಕುಡಿದು, ಟೈಲ್ ಲ್ಯಾಂಪ್ ಅನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಿಕೊಂಡು ಮರಳಿ ರಾಣಿ ಚೆನ್ನಮ್ಮ ವೃತ್ತಕ್ಕೆ ಹಿಂತಿರುಗಿದೆ.  

ಕಮಾನಿನ ನೋಟವು ತುಂಬಾ ಚೆನ್ನಾಗಿತ್ತು, ಆದ್ದರಿಂದ ಮತ್ತೊಂದು ಫೋಟೋ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಮುನ್ನಡೆದೆ.

ಬೆಳಿಗ್ಗೆ 6-02 ಗಂಟೆಗೆ ಹಿಂದಿರುಗುವ ಪ್ರಯಾಣ ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು. ನಾನು ಸರ್ವೀಸ್ ರಸ್ತೆ ಬಿಟ್ಟು ಮತ್ತೆ ಹೆದ್ದಾರಿಗೆ ಹೋದೆ. ಇನ್ನೂ ಕತ್ತಲಿತ್ತು, ಹೆಡ್‌ಲೈಟ್ ಹಚ್ಚಿಕೊಂಡೆ ಹೊರಟೆ. ದೀರ್ಘವಾದ ಇಳಿಜಾರಿನಲ್ಲಿ, ಗಂಟೆಗೆ 40 ಕಿಮೀ ವೇಗದಲ್ಲಿ, ಹೆದ್ದಾರಿಯ ಅಂಚಿನಲ್ಲಿರುವ ಜಲ್ಲಿಕಲ್ಲುಗಳ ಮೇಲೆ ಗಾಲಿಗಳು ಉರುಳುವಾಗ ಸೈಕಲ್ ನಿಯಂತ್ರಣ ತಪ್ಪುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ಹೆಚ್ಚು. ಬ್ರೇಕ್ ಹಾಕುವ ಯೋಚನೇನೂ ಮಾಡಬಾರದು. ಕ್ರಮೇಣವಾಗಿ ಒಳಗಿನ ಲೆನಿಗೆ ಹೋಗಿ ಬ್ರೇಕ್ ಹಚ್ಚಿ ಸ್ವಲ್ಪ ನಿಧಾನವಾದನಂತರ ಮತ್ತೆ ಬೈಕ್ ಲೆನಿಗೆ ಬಂದೆ. ನಾನು ಎಂದೂ ಎದರಿಸದಿರುವ ಸಂದರ್ಭಗಳನ್ನುಇಲ್ಲಿ ಎದುರಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ, ಬೈಕನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸುವ ಹೊಸ ರೀತಿಗಳನ್ನು ಕಲಿಯುತ್ತಿದ್ದೆ. ಶಿಗ್ನಳ್ಳಿ ಕ್ರಾಸ್‌ನಲ್ಲಿ ವಿಶ್ರಾಂತಿ ಪಡೆಯಬೇಕೆಂದು ಅನ್ನಿಸಿತು.  ಸರಕಾರಿ ಬಸ್ ನಿಲುಗಡೆಯಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲಿಸಿ, ಎರೆಡು ಮೂರು ನಿಮಿಷ ವಿಶ್ರಾಂತಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು, ಮೂರು ಗುಟುಕು ನೀರು ಕುಡಿದೆ. ಸಮಾಧಾನವಾಯಿತು. ಆಗತಾನೆ ಬೆಳಕಾಗಿತ್ತು, ಸೂರ್ಯದೇವ ಇನ್ನು ಇಬ್ಬನಿಯ ಪರದೆಯ ಹಿಂದೆ ಇದ್ದ. ಹವಾಮಾನ ಇನ್ನೂ ತಂಪಾಗಿತ್ತು. 19 ಕಿ.ಮೀ ಬಾಕಿ ಇತ್ತು.

ನಾನು ಕೋಟೂರ್ ಕ್ರಾಸ್‌ನಿಂದ ಹಾದುಹೋದಾಗ, ಸೂರ್ಯ ಇಬ್ಬನಿಯಿಂದ ಹೊರಬಂದನು. ಅಧ್ಬುತವಾದ ದೃಶ್ಯ ಅದಾಗಿತ್ತು.

ಕರ್ನಾಟಕ ಹೈಕೋರ್ಟ್ - ಧಾರವಾಡ ಪೀಠದ ಹತ್ತಿರ ಹೆದ್ದಾರಿಯನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಸೇವಾ ರಸ್ತೆಗೆ ಹೋಗುವ ವಿಚಾರ ಬಂತು ಆದರೆ ಆ ಚಿಕ್ಕ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಗುದ್ದಾಡುವುದು ಬೇಡವೆಂದು ಹೆದ್ದಾರಿಯಲ್ಲೇ ಮುಂದುವರೆದೆ. ಹೆದ್ದಾರಿಯು ಹೆಚ್ಚು ಸುರಕ್ಷಿತ ಮತ್ತು ವೇಗವಾಗಿ  ಸಾಗಬಹುದು. ಧಾರವಾಡ ಬಸ್-ಸ್ಟ್ಯಾಂಡ್ ಹತ್ತಿರ ಸತತ ಟ್ರಾಫಿಕ್ ಗದ್ದಲವಿರುದು ಆ ಕಾರಣದಿಂದ, ಪೆಪ್ಸಿ ಫ್ಯಾಕ್ಟರಿ ಕ್ರಾಸಲ್ಲಿ ಮುಖ್ಯ ರಸ್ತೆಯನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಒಳಗಿನ ರಸ್ತೆ ಹಿಡಿದೆ. ಪೊಲೀಸ್ ಕ್ವಾರ್ಟರ್ಸ್ ಮೈದಾನದ ಹತ್ತಿರ ಕಾಲುಗಳು ಹಾಡಲಾರಂಭಿಸಿದವು. ಮೈದಾನದ ಅಂಚಿನ ಬಳಿ ನಿಲ್ಲಿಸಿದೆ. ಭಾನುವಾರ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಮೈದಾನದಲ್ಲಿ ಜನಜಂಗುಳಿಯನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾ ನೀರು ಕುಡಿದೆ.

ಲೈನ್ ಬಜಾರ್ ಹನುಮಂತ ದರ್ಶನ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಮನೆಯ ಕಡೆ ಬಂದೆ. ನಮ್ಮ ಅಪಾರ್ಟ್‌ಮೆಂಟ್ ಗೇಟಿನ ಮುಂದೆ ಝಿಯೋಪೋಕ್ಸಾ ನೋಡಿದಾಗ 8-09 ಸಮಯವಾಗಿತ್ತು. 4 ಗಂಟೆ 4 ನಿಮಿಷಗಳಲ್ಲಿ 71 ಕಿ.ಮೀ! ಈ ರೈಡ್‌ನ ಸರಾಸರಿ ವೇಗವು 17.5 kmphಗೆ ಬಂದಿತು.

ಪುಷ್ಪಾ ಮತ್ತು ನಾನು ಬಿಸಿ ಚಹಾ-ಪಾರ್ಲೆಜಿ ಸೇವಿಸುತ್ತಾ ಸವಾರಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡಿದೆವು. ನಾನು ಒಂಟಿಯಾಗಿ ಹೊಸ ದಾಖಲೆಗಳನ್ನು ರಚಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ ಎಂದು ಪುಷ್ಪಾ ಅಸೂಯೆ ಪಟ್ಟಳು ...ಹಿ ಹಿ ಹೀ.

.........